เมื่อทศพลเดินลำพังในห้างตอนหัวค่ำ หลังประชุมงานที่ทั้งเครียดทั้งน่าเบื่อ เขาไม่ได้ตั้งใจจะหยุดตรงซุ้มหมอดูเล็ก ๆ ใต้บันไดเลื่อน แต่สายตากลับดันสะดุดเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงนั้น ราวกับเธอรอเขามาแต่ชาติปางก่อน
หญิงสาวในชุดลูกไม้สีดำสนิท ปากแดงสด ดวงตาคมชวนฝัน ยิ้มให้เขาราวกับรู้จักกันมาเป็นปี มือเรียวยกขึ้นเรียกแบบไม่พูดอะไร ทศพลลังเล แต่สุดท้ายก็เดินเข้าไปนั่งตรงข้าม
“คุณเกิดวันอะไรคะ?” เสียงเธอนุ่มและลึก ราวกับท่องคาถา
ทศพลตอบสั้น ๆ เธอแค่พยักหน้า แล้วเอื้อมมาจับข้อมือเขาเบา ๆ
มือของเธอเย็นเล็กน้อย แต่นุ่มจนรู้สึกเหมือนสัมผัสจากแมวตัวเมียที่พร้อมจะข่วนในอีกวินาทีต่อมา
เธอหลับตาไปสักพัก ก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วสบตาเขาแน่นิ่ง
“คืนนี้คุณจะเสร็จฉันแน่นอน”
ประโยคที่หลุดออกมานั้น ทำเอาทศพลแทบสำลักลมหายใจ
“อะไรนะครับ?” เขาแกล้งถามกลับ ทั้งที่หัวใจเต้นตึกตักแบบไม่เคยเป็นมาก่อน
เธอไม่พูดซ้ำ แต่ยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย แล้วหยิบกระดาษเล็ก ๆ มาเขียนอะไรบางอย่าง
เธอยื่นให้ พร้อมกระซิบ “มาหาฉันหลังห้างปิด ที่ห้องพักด้านบนห้าง เบอร์นี้กดเข้าไปได้เลย”
ทศพลพยายามทำเป็นไม่คิดอะไร แต่ทุกการหายใจของเขาตลอดคืนนั้นมีแต่ภาพผู้หญิงคนนั้นวนซ้ำไปซ้ำมา
เขายื้อจนห้างปิด แล้วแอบขึ้นบันไดหนีไฟไปยังชั้นดาดฟ้า หน้าประตูมีคีย์แพด เขากดรหัสตามที่เธอให้ไว้—ประตูเปิดออกง่ายดาย
ข้างในเป็นห้องพักเล็ก ๆ ตกแต่งเรียบแต่โคตรจะเซ็กซี่ แสงไฟวอร์มสีส้มกับกลิ่นน้ำหอมกระตุ้นอารมณ์ลอยอยู่เต็มห้อง
แล้วเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
ในชุดคลุมลูกไม้ซีทรูสีแดง
ภายใต้ชุดนั้น ไม่มีอะไรเลย
“ฉันชื่อรินดา ยินดีที่ได้รู้จักอย่างใกล้ชิด ทศพล” เธอพูด พร้อมกับค่อย ๆ เดินเข้ามาหาเขา
ทศพลไม่ถามว่าเธอรู้ชื่อเขาได้ไง เพราะตอนนี้สมองเขาหยุดทำงาน มีแต่ร่างกายที่ตอบสนอง
รินดาผลักเขาลงบนโซฟา แล้วขึ้นคร่อมในชั่ววินาที มือเธอซุกซนลากผ่านอกเขา จนกระดุมหลุดทีละเม็ด
ริมฝีปากของเธอแนบจูบลงบนแผ่นอก ไล่ลงไปถึงหน้าท้อง ส่วนสะโพกเธอก็บดแนบกับความแข็งร้อนของเขาอย่างไม่อาย
“คืนนี้ฉันจะทำให้คุณรู้ว่า คนดูดวงไม่ได้แม่นแค่คำพูด”
เสียงครางแผ่วเบาเริ่มดังขึ้นภายใต้เสียงแอร์ที่พัดวนไปมา ร่างทั้งสองกระชับแน่น รินดาขยับเอวอย่างชำนาญ เปิดหนังหีของเธอที่แสนขาวอมชมพู ปลายเล็บจิกไหล่เขาเบา ๆ ก่อนจะกระซิบข้างหู
“อย่ากลั้นเสียงสิคะ รินดาอยากได้ยิน ”
เขาแทบระเบิด เธอบดสะโพกใส่เขาจนเขาต้องกระชากตัวเธอกลับ กดลงกับโซฟา แล้วใส่เต็มแรงทุกจังหวะ
เธอกรีดร้องอย่างลืมตัว ดวงตาเหลือบขึ้นก่อนจะดึงเขาลงจูบอย่างรุนแรง
“รู้ไหมคะ ทำไมฉันถึงรอคุณอยู่ที่ซุ้มนั้น”
ทศพลหอบหายใจ กำลังจะตอบ แต่เธอพูดต่อ
“เพราะฉันรู้ว่าคุณเป็นนักต้มตุ๋นที่เคยโกงเงินแม่ฉันไปเมื่อ 5 ปีก่อน ”
ทุกอย่างหยุดนิ่ง
ทศพลนิ่งไป รินดากลับลุกขึ้นแต่งตัวแบบไม่สะทกสะท้าน
“รู้สึกยังไงบ้างคะ ที่โดนหลอกกลับบ้าง?”
เขาหัวเราะเบา ๆ สะบัดเสื้อใส่ ก่อนจะเดินมาหาเธอ จับคางเธอให้สบตา
“เธอคิดว่าเธอเป็นคนเดียวที่รู้?”
รินดาชะงัก
ทศพลเอ่ยเสียงเรียบ “เธอไม่ได้เป็นหมอดูจริง ๆ ใช่ไหม? ใช่ ฉันโกงแม่เธอจริง แต่เธอก็หลอกฉันเหมือนกัน แล้วรู้ไหม ฉันตั้งใจขึ้นมาที่นี่ เพื่อจะเอากล้องที่ซ่อนในห้องนี้คืนต่างหาก”
เขาหยิบกล้องเล็ก ๆ ออกจากแจกันบนชั้นวาง ยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่รินดา
“เธอเล่นเกมนี้เก่งนะ แต่คนอย่างฉันน่ะ เล่นมาก่อนเธอหลายปี”
รินดานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเหมือนไม่แคร์อะไร
“โอเคค่ะทศพล งั้นก็ถือว่าเราเสมอกัน”
เธอเดินไปหยิบกระเป๋า ก่อนจะหันมายิ้มส่งท้าย
“แต่รอบนี้ อย่างน้อยฉันได้มากกว่ากล้องนะคะ เพราะฉันรู้ว่า คุณติดใจฉันแน่นอน”
ประตูปิดลง
ทศพลยืนอยู่ลำพังในห้องที่ยังคงมีกลิ่นเธอหอมฟุ้ง
พร้อมกล้องที่บันทึกไว้ทุกอย่าง — ทั้งภาพ เสียง และความลับที่ไม่มีใครควรรู้
